Dokładnie 680 lat temu do Wodzisławia Śląskiego przybył król Czech Jan I Luksemburski.

W 1345 r. trwała wojna polsko-czeska. W czerwcu tego roku wspierany posiłkami węgierskimi i litewskimi, król Kazimierz Wielki wyprawił się na Górny Śląsk, spalił nieufortyfikowane miasta Pszczynę i Rybnik oraz rozpoczął oblężenie Żor.

 

Kiedy wydawało się, że polska ofensywa odniesie sukces i Kazimierzowi uda się zdobyć Żory - a później zapewne kolejnym celem byłby Wodzisław, niespodziewanie Czesi kontratakowali.  Najpierw pokonali gdzieś w pobliżu oddziały węgierskie, które wspomagały polskiego króla.

 

W odpowiedzi na działania Kazimierza Wielkiego, król Czech Jan I Ślepy przybył na ziemię wodzisławską i w dzień świętych Piotra i Pawła (29 czerwca 1345 r.) stanął obozem pod Wodzisławiem. Kazimierz Wielki bitwy jednak nie przyjął i wycofał się spod Żor do Krakowa.

  

Obóz Jana Luksemburskiego zapewne znajdował się gdzieś pod samym miastem - być może na Grodzisku. W tym czasie naszym miastem władała księżna Konstancja Wodzisławska, która mniej więcej wtedy ukończyła rozbudowę kościoła Świętej Trójcy. Zapewne miasto wspomagało siłę wojsk czeskich i stanowiło zaplecze dla władcy Czech. Można tylko się domyślać czy doszło do spotkania Jana Luksemburskiego z księżną Konstancją Wodzisławską i wyprawieniem uczty w mieście na cześć czeskiego króla...

 

Jan Luksemburski wyruszył z Wodzisławia i wraz ze swoją armią udał się w ślad za Kazimierzem do Krakowa. 12 lipca 1345 r. Czesi stanęli pod Krakowem i rozpoczęli trwające 8 dni oblężenie polskiej stolicy. Czesi doznali jednak dwóch porażek pod Pogonią i Miechowem i wycofali się spod polskiej stolicy. 6 września zawarto rozejm w Pyzdrach. 

 

Ostatecznie rywalizację polsko-czeską o Śląsk zakończył pokój w Namysłowie. Niedługo później na ziemię wodzisławską zawitała epidemia dżumy - zwanej Czarną Śmiercią, najpewniej w jej wyniku zmarła zasłużona księżna wodzisławska.

 

Na ilustracji król Jan I Luksemburski zwany również Janem Ślepym.

 

opracował: Piotr Hojka